Als figuurtjes beginnen spreken

Het is al een tijdje geleden dat ik in een kringloopwinkel, een grote zak gevuld met mini-figuren, op de kop kon tikken. Een heel arsenaal van soldaatjes, dieren en een aantal verwaarloosde Playmobil-figuren. Ik weet nog goed dat ik deze figuren kocht om een tafereel te maken van een leger dat het opnam tegen allerlei insecten en kevers. Het idee is er nog steeds, alleen de uitvoering laat op zich wachten.

Vandaag belande tal van deze figuren op mijn werktafel. Ik bekijk elk figuur, mijn creatief brein begint te werken, wat kan er hieruit voortkomen? Voor ik het goed en wel besef beginnen deze figuren te praten. Het creatieve denkwerk wordt langzaam overgenomen door de stemmen in mijn hoofd. De stemmen waarmee ik de figuren en dieren laat spreken en leven. Ik hoef niet meer te denken wat ik hiermee kan doen, aangezien de figuren hun verhaal aan me zullen vertellen.  En voor het allemaal goed en wel doordringt in mijn hoofd, zit ik naarstig te spelen met domme speelgoed figuren. Te spelen als een kind!

Even voelde ik me een volwassen man met de fantasie van een kind. Soms is het leuk om gewoon kinds te zijn niet?! Misschien zelfs beter! En met die beleving werk ik vandaag verder aan mijn gouden paard met vlindervleugels.  Ik ga dan nu vlug even mijn paard een tweede laag geven. Het resultaat post ik later op de facebookpagina.

Tot snel,